Dziewanowski Jan Nepomucen (1782–1808), ur. w Płonnem. Stanął w Poznaniu na wiadomość o wybuchu powstania i ze względu na znajomość języka francuskiego i rosyjskiego był użyty przez gen. Dąbrowskiego do misji wywiadowczej, następnie został przydzielony do sztabu Dywizji gen. Milhaud. Potem wstąpił do formującego się pułku szwoleżerów gwardii, gdzie 5 VI 1807 r. otrzymał stopień kapitana. Odprowadził piąty z kolei detaszament pułku do Francji. Dowodził 3. kompanią w 3. szwadronie, który odznaczył się pod Samosierrą. W chwili natarcia 30 XI 1808 r. Kozietulski dowodzący szwadronem został kontuzjowany i stracił konia. Najstarszy stopniem D., poprowadził go na drugą i trzecią baterię, utrzymując się pomimo kilku ran na koniu. Przy zdobyciu tej ostatniej baterii padł ciężko ranny. Na placu bitwy otrzymał z rąk Napoleona legię honorową. Był jedynym Polakiem, wymienionym w biuletynie omawiającym szarżę pod Samo-Sierrą. Zmarł z ran w szpitalu w Madrycie dnia 5 XII 1808 r.

Bibl. Narod., Coll. aut. 210, t. Xl; Rembowski Aleksander, Źródła do historii pułku lekkokonnych gwardii Napoleona I, W. 1899; Załuski Józef, Wspomnienia o pułku lekkokonnym polskim gwardii Napoleona I, Kr. 1861; Płaczkowski Wincenty, Pamiętniki, Żytomierz. 1861; Łubieński Roger, Generał Tomasz Pomian hrabia Łubieński. W. 1899, I; Boniecki; Enc. Wojsk. III.

Janusz Staszewski